Grany przez Clinta Eastwooda fikcyjny detektyw policji w San Francisco, bohater serii filmów o Brudnym Harrym: "Brudny Harry" (1971), "Siła magnum" (1973), "Strażnik prawa" (1976), "Nagłe zderzenie" (1983), "Pula śmierci" (1988); oraz powieści autora skrywającego się pod pseudonimem Dane Hartman. Filmy o Brudnym Harrym okazały się przełomowe dla całego gatunku filmów sensacyjnych, wprowadzając nowy typ bohatera, który nie boi się przekroczyć granic w dążeniu do własnej wizji sprawiedliwości, zwłaszcza kiedy zawodzi biurokracja i legalne ścieżki.
Brudny Harry jest postacią kontrowersyjną, dla której rozumienie sprawiedliwości ma zupełnie inny wymiar niż to ogólnie przyjęte. Jego niezwykła skuteczność w zwalczaniu przestępców wiąże się z dużą liczbą ofiar śmiertelnych, nie tylko złoczyńców, ale także jego partnerów. W każdym z departamentów, do którego trafia, bardzo szybko postrzegany jest jako obce ciało, a jego współpracownicy starają się go jak najszybciej spacyfikować. Harry odrzuca każdą propozycję pójścia na ustępstwo, i jak mówią złośliwi: stałym elementem każdego z filmów jest tłumaczenie, dlaczego jeszcze nie trafił do więzienia. Przez całą serię zabija 45-u złoczyńców, głównie za pomocą rewolwera Smith &Wesson Model 29 (zwany jako Magnum 44).
Postać Harry'ego stała się ikoną kultury amerykańskiej, a określenie "Brudny Harry" na stałe weszło do słownika Amerykanów, jako określenie bezwzględnych policjantów. W przemówieniu z marca 1985 prezydent Ronald Reagan użył często powtarzanej przez Harry'ego frazy: "Go ahead, make my day", obiecując weta w sprawie proponowanych przez rząd podwyżek podatków. W kilku stanach USA funkcjonują ustawy Make My Day, pomagające właścicielom domów, którzy do ochrony posesji użyli broni.